Het volgende heb ik van het dhp-forum geplukt. Daar zijn ook goede discussies gaande. Dit stukje komt uit de diepe kromme krochten van de geest van de Verbieders. Dit type redenaties zullen we vaker voor onze kiezen krijgen, dus elke argument uit het artikel moeten we moeiteloos omver weten te gooien. Ik ben ff nog te boos om een coherent verhaal te maken, misschien morgen. wat me het meest furieus maakte was wel het stukje:
'Juist als de overheid harddrugs gaat gedogen, denken burgers dat het geen kwaad kan. En dat is een misvatting die mensen onnodig in gevaar brengt en de druk op de politie en gezondheidsdiensten onnodig verhoogt.
Een verbod leidt ook niet per se tot meer criminaliteit. De paddomarkt is immers klein en dus bedwingbaar.'
wat een arrogantie ! ze stellen hier ronduit dat mensen niet voor zichzelf kunnen denken, gecombineerd met dat 'de paddo markt' klein en
bedwingbaar is.
let op de normative woordkeuze: bedwingbaar, en niet 'handelbaar'
Oftwel, ze lachen ons uit omdat we dom zijn, en met weinig zijn; ze zullen ons wel eventjes bedwingen.
------
In het Parool van 31 augustus is het volgende ingezonden stuk van de CDA-raadsleden Lex van Drooge en Maurice Limmen verschenen:
Verbieden paddo’s noodzakelijk: Liever geen trip dan een bad trip
Paddo’s zijn gevaarlijk. In januari van dit jaar waarschuwde de Amsterdamse GGD voor een stijgende trend van paddo-incidenten. Regelmatig horen we in het nieuws dat mensen verongelukken tijdens een bad trip. Sinds 2002 zijn er zes mensen overleden onder invloed van paddo’s, met als meest schrijnende voorbeeld het Franse meisje van 17 dat begin dit jaar na een paddo van het NEMO gebouw afsprong.
Paddo’s zijn in Amsterdam zo’n trend geworden, dat je ze zelfs in sigaren- en toeristenwinkels op het Damrak kunt kopen. Uit onderzoek van de GGD blijkt dat paddo’s worden verwerkt in chocoladerepen en zonder gebruiksaanwijzing aan minderjarigen worden verkocht, in te grote porties. Een zeer gevaarlijke situatie, waaraan de overheid medeplichtig is als ze er niets aan doet.
En dat moet nou eens afgelopen zijn. Want waarom moeten ondernemers zich houden aan talloze milieu- en gezondheidsregels en wordt giftig speelgoed massaal uit de winkels gehaald, terwijl de harddrugs tussen de ansichtkaarten liggen? De gemeente Amsterdam en het Rijk moeten verantwoordelijkheid nemen en paddo’s verbieden.
Reguleren is onvoldoende. Er zijn voorstellen om net als bij softdrugs een leeftijdsgrens in te stellen, de porties te verkleinen en een gebruiksaanwijzing toe te voegen. Daarin komt o.a. te staan dat om heelhuids thuis te komen van een trip, je de paddo’s in een veilige en rustige omgeving moet gebruiken.
Maar dat is niet genoeg. Ten eerste blijven paddo’s gevaarlijk, gebruiksaanwijzing of geen gebruiksaanwijzing. Zelfs al eet je paddo’s volgens de voorschriften, dan kun je nog de controle verliezen en jezelf of anderen verwonden. Dit risico is onnodig en onaanvaardbaar. Bovendien bestaat een deel van de paddogebruikers uit toeristen die geen boodschap hebben aan het voorschrift van een rustige omgeving. Want toeristen mogen de paddo’s niet mee naar huis nemen en zijn dus genoodzaakt ze op de Amsterdamse straten, in hotelkamers of op het Centraal Station te gebruiken. Niet bepaald een rustige en veilige omgeving.
Ten tweede zijn paddo’s geen softdrugs maar harddrugs. Deze zijn schadelijk voor de gezondheid en horen in Nederland niet gedoogd te worden. De reden dat paddo’s toch in de schappen mogen liggen is een gat in de wet. Volgens de rechter zijn gedroogde en bewerkte paddo’s verboden maar verse niet, omdat die wild in de natuur voorkomen. Want iets dat in de natuur voorkomt, kan toch niet verboden worden?
Die denkwijze klopt niet, want ook andere harddrugs die in de natuur voorkomen, zoals cocaïnebladeren, liggen niet in de Albert Heijn. Bovendien zijn de paddo’s die in Amsterdam worden verkocht niet in de natuur geplukt maar in kassen gekweekt. Verse paddo’s die gekweekt zijn moeten dus ook kunnen worden verboden. Want volgens de rechter zijn geprepareerde paddo’s verboden en wat is kweken anders dan prepareren? Het wordt zo wel heel moeilijk om gedupeerden uit te leggen waarom de Amsterdamse politie niets aan paddo’s kan doen, behalve uitrukken wanneer er iemand verongelukt.
Verbieden is geen betutteling. Een goed doordacht verbod is als waarschuwing en verstandige mensen nemen dat serieus. Juist als de overheid harddrugs gaat gedogen, denken burgers dat het geen kwaad kan. En dat is een misvatting die mensen onnodig in gevaar brengt en de druk op de politie en gezondheidsdiensten onnodig verhoogt.
Een verbod leidt ook niet per se tot meer criminaliteit. De paddomarkt is immers klein en dus bedwingbaar. Een groot deel van de vraag naar paddo’s ligt bovendien bij buitenlanders, die denken dat ze hier legaal zijn. Als deze prikkel verdwijnt doordat het gat in de wet wordt gedicht, neemt ook de vraag af. De illegale handel die over blijft om in de resterende vraag te voorzien zou zo kleinschalig zijn dat ze met een proactieve aanpak van politie en justitie in de kiem kan worden gesmoord. Een verbod is dus niet alleen wenselijk maar ook haalbaar.
De overheid moet grenzen stellen en die grenzen handhaven. Anders ondermijnt ze de rechtsorde en haar eigen betrouwbaarheid. De angst om als betuttelend gezien te worden mag nooit als excuus dienen om problemen te ontkennen en mensen aan hun lot over te laten. Het Rijk en de gemeente Amsterdam moeten inzien dat het gedogen van paddo’s en andere harddrugs een gevaarlijk experiment is dat gegarandeerd uitmondt in een bad trip. En liever geen trip dan een bad trip.
Door Lex van Drooge en Maurice Limmen, CDA Gemeenteraadsleden in Amsterdam
----
) en ik denk dat je een heel goed verhaal moet hebben wil je dit overeind houden. Zeker wanneer je religie met 'drugs' gaat combineren zal er alles aan worden gedaan om je verhaal te ridiculiseren. Tenminste, dat is mijn idee, ik pretendeer niet ervaring te hebben hier mee 
