JR a dit:
Ik zou het liefste naar Peru gaan om het daar een hele week te doen maar heb niet de tijd helaas om me een week helemaal af te zonderen ivm werk.
Toen ik (van mijn 18e tot mijn 24e) als monnik deel uitmaakte van een Indiase religie, wilde iedereen om mij heen altijd zo snel en zo vaak mogelijk naar India op reis, en de meesten hadden binnen circa drie maanden een guru gevonden door wie ze zich lieten initiëren. Zelf leek het me wel leuk, maar heb nooit moeite gedaan om een vliegticket naar India te regelen. En hoewel ik respectvol naar diverse rondreizende leermeesters luisterde, ben ik in die zes jaar van intensieve studie nooit door een guru geïnitieerd. Ook mijn reis naar India vond pas op mijn 23e plaats. En eigenlijk stelde het geen drol voor, vergeleken bij wat ik in de voorgaande jaren gelezen en ervaren had. Spiritualiteit vind je niet in een bepaald land of aan de voeten van een guru of sjamaan, maar ligt overal voor het oprapen, als je oprecht streeft naar kennis en verlichting.
Ook vandaag de dag, tien jaar later (ik ben nu 34), lijkt die dynamiek zich te herhalen: hoewel ik me al vanaf mijn 16e met sjamanisme bezig houd (vooral de laatste vier jaar), ben ik nog nooit in Zuid-Amerika geweest, en ben ik nauwelijks geïnteresseerd in sjamanen die soms naar Nederland komen. Norma uit Peru kwam een paar jaar geleden naar Groningen, maar ik vernam dat ze regelmatig dronken of in ieder geval flink aangeschoten aan de sessies begon, waardoor ik toen besloot om te wachten op een andere sjamaan. Grappig dat je schrijft dat de ayahuasca die je van haar kreeg "minder visueel" was, terwijl DMT toch onmiskenbaar visuele effecten heeft en de visionaire eigenschappen een zeer belangrijk aspect vormen van de spirituele kant van ayahuasca. Ik kan me niet helemaal meer herinneren wat die sessie van haar toen kostte, maar het was een flink bedrag (want ja, vliegtickets zijn duur!), en zou ik dan tijdens zo'n sessie geen diepe, kleurrijke belevenis ervaren, dan zou ik me behoorlijk teleurgesteld voelen. En het komt nogal eens voor, zo heb ik hier en daar gehoord, dat mensen honderd euro of meer betalen voor een ayahuasca ceremonie, en dit vaak als fantastisch ervaren, maar tussen neus en lippen er bij vertellen: "maar ik heb niet echt getript of zo, het was vooral lichamelijk."
En zo kan het ook gaan als je een dure en milieu-onvriendelijke vliegticket koopt om naar het regenwoud te gaan. Net als veel discipelen die naar India gaan, kun je als je pech hebt ook nog eens met een tropische ziekte terugkomen. Preventieve vaccinaties, die kwik bevatten, zijn ook niet echt bevorderlijk voor je lichamelijke en geestelijke gezondheid.
Daarnaast is het geen drugs maar meer een spiritueel iets toch?
Het zijn bewustzijnsverruimende middelen, geen drugs, maar als de nadruk ligt op aspecten zoals een bepaald land, plant, ritueel of persoon, dan zou ik het nog niet spiritueel willen noemen, maar religieus, mogelijk zelfs fanatiek of fundamentalistisch.
Verder vind ik je vraag prima hoor, ik begrijp dat de Santo Daime je niet aanspreekt, en ook andere centra in Nederland zijn soms wat eigenaardig.
Woon je toevallig in België? In de buurt van de grens worden zo nu en dan ceremonies gehouden die je best aan zouden kunnen spreken.