Gedichten

[Indiaan]

Ik heb tijdens een paddotrip anderhalve maand geleden 2 gedichten geschreven en ik wilde ze graag met anderen delen.


Gang

Het leven is als een gang
De leegte
De reinheid

Niet vanwege het depressieve
Niet zoals je het slecht kan zien
Slechts de rust
Die je ziet in een gang




Wat?!

raar, wazig
hoe spacen mag dit wezen
ik zie een man,
een jongen

de andere gedachtes
verdingen en verdrongen
wat ik zag

zo gaar, zo raar
ik het niet goed beschrijven
kan als man
als kerel in de wereld

die hier bestaat
ik samen met een homofiele lemming
genaamd sven

hij noemt zichzelf svetlana

 

[Brakkie]

Mooie gedichtjes man! Zal binnekort ook wel ff wat gedichtjes posten

 

[Guest]

Mijn sig komt uit een LSD trip

 

[ProStoner]

haha ik was erbij toen je die gedichten opdeed
ze stonden nog best goed in mijn geheugen merk ik nu
vet man

 

[Indiaan]

Licht

Het licht is weggegaan
Het licht is verloren
Waar moet ik hene gaan
Het licht te zien worden geboren

Hoe moet ik het weer tot leven wekken
Want zo donker is niet veel
Waar moet ik nu hene gaan
Voor ook maar glimpje blauw of geel

Donker als het is
Stoot ik tegen alles aan
Waar is nou het licht
Waar moet ik nou hene gaan

Als het licht niet wil verschijnen
Moeten we het zelf maken
Maar ik zou niet weten
Hoe ik het licht moet laten ontwaken

Help mij alstublieft
Want ik ben ten einde raad
Alsjeblieft ben de gene
Die het licht weer levend maakt

 

[Nitroman]

leef niet in de schaduw van je angst maar in de bron van je licht :wink:
(het is niet echt een gedicht maar volgens mij past ie wel in dit topic thuis)

 

[Indiaan]

Tijdens mijn tweede paddotrip heb ik een gedicht geschreven en ik was dat gewoon helemaal vergeten... Maar tussen de rotzooi vond ik hem ineens.

Verwondering in herkenbaarheid

Ik loop door mijn huis
Maar alles lijkt kleiner
Ik voel me een kabouter
Mijn puntmuts is kwijt

Ik strompel de tra op
Die ik zo vaak heb beklommen
En toch is het net
Dat ik hem voor het eerst zie

Ik loop als een vreemde
Door het huis van mijn ouders
Verbaasd en genietend
Van hetgeen dat gebeurt




En ik zal ook nog een spreuk geven:

Dat maakt niet, maar dat maakt niet uit...

 

[ProStoner]

jah ok ... maar dat maakt niet uit

 

[Nitroman]

wooh mooie diepgaande gedichten hier man

 

[Indiaan]

Dit gedicht gaat best diep, maar ik hoop dat iemand er iets mee kan...

Niet relaxed

In het archief staan mijn mappen
In kluizen en lades
Sporend en zoekend
Naar wat is geweest

Die dag in mijn leven
Zwart geblakerd van angst
Staat ergens beschreven
Gesloten in een kluis

Een uitreksel
Ik heb een uitreksel
gevonden:

Blauw
Mijn pak is beurs en gescheurd
De schaduwen wachten in de zon
Kijken toe,
naar mij
naar hem

Waarneming, off, of niet?
Nee
De geur dringt door
Er zit een spoor op mijn gezicht

De afscheiding van een schepsel
verkleurd mijn front, de muur van mijn grot
Uit de spleten van mijn hart komt water lopen
De grot is diep
Ik ken hem al zo goed.

 

[Razputin]

Leven Is...

Oeverloze woorden
dalen neer op het tapijt
Om weer weggeveegd te worden
wachtend op hun tijd
Maar de zwarte, eeuwige onweersbui
zal nooit te nimmer stoppen
Noch de armste vuilnisman
zal het ooit verder schoppen

Maar dat neemt niet weg
dat jij en ik bestaan
En het schip dat ooit zou zinken
zal almaar verder gaan

Voel, beweeg,
adem en leef!
Wat maakt het uit wat ik je geef?
Want het leven is toch maar zo kort
en eindigt waar het begint.