menselijke geest

[forest]

ik zeg niet dat hij de wijsheid in pacht heeft. ik zeg dat hij sommige dingen heel goed begrijpt en verwoord. dat neemt niet weg dat hij sommige andere dingen (>of een hele boel) fout doet.

als einstein vader was geweest was hij een enorm slechte vader geworden volgens mij, maar dat neemt niet weg dat hij andere dingen heel goed zag en goed in was

 

[Pazusu]

als einstein vader was geweest was hij een enorm slechte vader geworden volgens mij, maar dat neemt niet weg dat hij andere dingen heel goed zag en goed in was

Mmm, niet zo'n lekker voorbeeld. Hoe weet jij dat nou, misschien had hij wel de hele wetenschap aan de kant geschoven en was hij de beste huisvader van de wereld geworden.

Er is hem ook eens aangeboden premier van Israel te worden. Wie weet wat voor gevolgen dat voor de wereld zou hebben gehad?

Maar goed, een relativiteitstheorie voor het nageslacht kan er ook wel mee door. :wink:

Ehm, we hadden het over hoe ingewikkeld de geest is....

 

[Siq]

Mischien is 't omdat ik erg rationeel ben ingesteld en niet zo emotioneel. Ik ervaar weinig (negatieve) emotie, simpelweg omdat ik het rationeel niet kan verantwoorden. Ik kan wel gevoel/emotie waarnemen in mij, maar heb nauwelijk de behoefte dit veel te uiten of om op deze gevoelens denkbeelden te baseren omdat ik deze niet rationeel kan onderbouwen, ofwel ik ben nogal skeptisch en kan ook echt niet instemmen met de stelling dat er slechts angst en liefde is.

Ik kan wel zeggen dat er een 2-deling is tussen een bewustzijn (ego-loos, niet gebonden aan herinneringen, puur observerend en denkend in concepten, het mechanisme dat connecties legt en een deel wijshied/interpretatie op kan doen) en de ego (diegene die vrienden heeft, ruzie kan hebben, kennis kan op doen, geld verdient enzo en reageert op en refereerd naar de gelegde connecties).

Ik ervaar dat ook het bewustzijn (zonder enige referentie met dat wat je daadwerkelijk meemaakt) niet de kern is van emoties. Emotie associeer ik met de ego, het is iets wat groeit door het erarven van sociale situaties. Emotie kan neit losstaan van anderen, het is een interactie-protocol dat evolutionair is gegroeid door/voor omgang met anderen.

Het bewustzijn kan opzichzelf bestaan en kent interesse en analyse en het creeeren van connecties en daardoor concepten kan bouwen, maar hangt hier geen waarden aan, het is het meeste objectieve in je .. naar mijn inzicht het meest rationele.

De ego is het mechanisme dat waarden en normen hangt aan concepten. Deze kunnen positief zijn of negatief. Dit kan geinterpreteerd worden als angst, haat, liefde, jaloursie, extase, depressie .. afhankelijk van de situatieve context.

Ik ervaar dat wanneer ik droom, mijn ego voornamelijk slaapt, en ik 'weg' ben met mijn bewustzijn. Dit ervaar ik nog veel sterker op Salvia. Op dat moment heb ik geen waarden gehangen aan concepten, er zijn slechts concepten; verbanden; logica. Of deze logica nu aards is (zwaartekracht enzo) of ireeel (vliegen in je dromen) maakt voor je bewustzijn niet uit. Hij kan ermee omgaan. Je kan in de dromen compleet absurde situaties als geheel logisch ervaren omdat er geen waarden aan zijn gehangen, naar mijn idee dus;; omdat het slechts bewustzijn is zonder de ego.

Hmmm .. joah dit omschrijft heel bondig mijn idee van de menselijke geest.

Of het complex is of simpel? Uiterst complex en tegenlijk heel simpel. De ego is erg complex omdat het de verzameling is van alle dingen die je hebt geleerd in dit leven, het is het resultaat van je daadwerkelijk _zijn_ hier. Het bewustzijn legt slechts verbanden en is qua mechanisme behoorlijk simpel, het is het resultaat van je _ervaren_ hier en het interpreteren en verbanden leggen. Het is de constructie als een frame, zonder inhoud van gedachten, herinneringen en waarden.

Tjonge .. ik heb flink wat geleerd naar mijn idee, in de laatste Salvia ervaringen .. bij interesse hiernaar, zie het Salvia topic. Oh en sorry voor de lange post

 

[Siq]

Ohja, PS: ik ben bezig mijn emotionele kant te ontwikkelen en dat verloopt heel goed hoor, ik ga er nu zelf ook weer waarde aan toekennen, dit heb ik namelijk eens 'afgeleerd' in een depressieve periode, maar ik ga weer open staan, ga weer bloeien

 

[forest]

ja, precies wat jij zegt, ben ik ook druk mee bezig. fijn!

interessante post trouwens.

kent iemand het enneagram?

er zijn vele oppervlakkige testjes en boeken over, maar 1 boek, van richard Rohr, is subliem. hij gaat heel gedetalilleerd erop in. dit boek geeft immens veel inzichten in de menselijke geest en werkt uiterst goed om jezelf te leren kennen. ik dacht dat ik mezelf kende, tot ik dit boek las en iemand me erop wees wat ik ben (gister), en dat is een prachtig en pijnlijk moment

 

[HeartCore]

Is dat niet oorspronkelijk van Ron Hubbar, de oprichter van scientology?

 

[forest]

voordat bekendheden in de westerse maatschappij hun eigen versie ervan maakte, bestond het enneagram al heel lang. de soufi´s gebruiken het veel en een zooi andere mensen. ik ken alleen dit boek en het is uiterst goed in elkaar gezet. gemaakt door een franciscaanse monnik of priester, en in het boek wordt immens veel kritiek op het christendom geleverd en nog meer uitgelegd waarom het zo abnormaal in de praktijk is gebracht. ik denk dat jij heartcore het in één adem uit zou lezen. (begin bij het ´´buik,hart en hoofd gedeelte en dan de 9 typen)

 

[Pazusu]

Ik heb het enneagram gereserveerd bij de bieb.
Leuke oneliner die ik las (komt denk ik uit dat boek): er zijn vele richtingaanwijzers, maar je zult zelf moeten lopen.

 

[forest]

1 ding;
ze zeggen dat je boeken erover eigenlijk pas vanaf je 25e mag lezen omdat je dan genoeg zelf- en mensenkennis hebt opgedaan en jezelf gevormd om te kunnen zien wie of wat je bent in wezen. het is alsof je een bus bent en alle nummers zitten in de bus maar ééntje aan het stuur. ik ben 17 en heb het net uit maar dacht dat ik heel andere nummers was (welke ik liever wou zijn natuurlijk) dan welk nr ik ben. maar iemand die ouder is en me beter kent dan ik zelf doe liet me zien wie ik werkelijk ben gister, iets wat ik wist toen ik jong was maar had verdrongen.

 

[forest]

het boek heeft wel immens geholpen

 

[petfles]

Mooi onderwerp!
We zijn als collectief erg ingewikkeld, als individu niet, we bestaan dan gewoonweg niet. Zoals die gekke trekmieren, zo ongelooflijk simpel en tot ongelooflijke dingen in staat als groep. Ik zag ze gister op tv, blind zoeken ze naar iets, hun reden is voortbestaan. Wij zoeken ook iets, alleen zonder reden tegenwoordig..
Mijn hoofd is erg leeg nu, misschien moet ik later eens terugkomen. Het enige dat in me opkwam was het feit dat je in dromen emoties kunt ervaren. Je kunt in een fractie van een seconde hevig verliefd worden en dat een half uur later vergeten als je wakker wordt.
Eigenlijk zijn we dus niet meer dan een reflectie op een spiegel. We ervaren datgene wat ons voorgeschoteld wordt. In een trein bijvoorbeeld kun je je focussen achter het raam of op de reflectie.
Het enige wat onze geest ingewikkeld maakt is het feit dat we door de spiegel kunnen kijken en dat kunnen interpeteren. Waarom we dat kunnen? Misschien om ooit te beseffen dat we niet vooruit moeten omdat het altijd al hier is.

 

[HeartCore]

Eigenlijk zijn we dus niet meer dan een reflectie op een spiegel. We ervaren datgene wat ons voorgeschoteld wordt

De vraag is dan, WIE schotelt ons dan datgene voor waar we op reageren

 

[petfles]

Tja..geen moeilijke vragen stellen he

Voortbestaan is de reden van alles. Deze angst stuurt alles. Ik ben het dus eens met jou (Heartcore) dat alle gevoelens voorstromen uit angst (nu althans).
Wie ons beperkt in ons doen en laten, denken en inzicht, zijn wij zelf als collectief. Wij houden zelf de spiegel voor ons bewustzijn. We zijn een wereld onder stress.
Ik heb al vaak zitten nadenken waarom wij dan toch inzicht hebben, bewust achter de primitieve reden kunnen kijken. We zien een utopie, iets goddelijks. Wie of wat laat dat toe?
Wat de mens nu doet is dit inzicht in dienst stellen van onze diepste angsten, namelijk sterven of uitsterven, natuur dus. Het is juist de kunst om als collectief te beseffen dat deze angst ons beperkt. We zouden dit inzicht moeten gebruiken waar het voor bedoeld is, namelijk om zonder reden te leven. Stilstaan om sterker verder te kunnen.
Ik weet niet wat er dan gebeurt met ons werkelijkheidsbesef, maar ik denk dat we misschien een andere, nog primitievere reden ontdekken, balans of rust. Dan kunnen we zonder collectieve beperking, misschien ingewikkeld worden en een heldere blik ontwikkelen.
Sorry voor het teveel aan geblaat maar het is een lastig abstract onderwerp

 

[Siq]

Ja, dat is ook zoiets ..

Primitieve drijfveren, oerinstincten. Hieronder vallen bijvoorbeeld de drang om te overleven, competitie (survival of the fittest), de drang om het beter te hebben dan anderen, en heel veel emoties die er toe doen leiden dat een mens niet echt helemaal helder meer nadenkt. Maar het wordt wel verandwoord omdat het nu eenmaal oerinstincten zijn.

Precies, ik kijk hier een beetje skeptisch tegenaan. Ik ontken absoluut het bestaan van oerinstincten niet, neen, maar ik denk dat de mens, of iig de mens die daar de moeite voor op kan brengen, hier boven uit kan stijgen. Oerinstincten zijn middelen die ons hebben geholpen te komen tot deze samenleving. Het werkte uitermate goed toen wij nog natuurlijke vijanden om elkaar als vijanden hadden.

Nu, echter, is ons bewustzijn to een zekere hoogte ontwikkeld, dat wij deze oerinstincten niet meer nodig hebben om te overleven. Wij kunnen zelf (en later mischien ook samen) redeneren op welke manier wij het beste kunnen overleven. Als _EEN_ mensheid. [disclaimer: ja, ik voel me soms best een naieve hippy .. gelukkig]. Oerinstincten zijn veel te orthodox en primitief om in deze samenleving op te bouwen. Het woord oerinstinct wordt tegenwoordig soms en vaker als een slecht excuus gebruik, voor iets doms dat wij vroeger ook deden. Hierdoor lijkt 't verantwoord, maar het kan met denkkracht uitgeredeneerd worden. De tijd dat we geboren worden met oerinstincten omdat we anders mischien niet weten wat we hier moeten doen, is of gaat langzaam voorbij.

Dit lijkt me een logisch stap in evolutie. We merken nu al dat alles nogal snel gaat. Onze ontwikkeling word daar ook aan aangepast. We moeten snel kunnen ontwikkelen om mee te gaan met onze samenleving. Dit leidt onze evolutie .. maar nu op persoonlijk vlak. Je kan je niet binden aan oude ideeen, je bent constant in ontwikkeling. Oerinstincten dragen niet meer bij aan ons denken of doen. We merken ze nog wel, ik ook natuurlijk, maar ze kunnen weg geredeneerd worden. Mischien is het wel oerinstinct-getrouw om 'een dikkere wagen te willen hebben dan je buurman', maar met wat redenatie op globaal vlak, zal deze dikkere wagen niet bijdragen aan het succes of de overlevingskans van buurmans leven.

Ja, we zijn er nog langs niet. En mischien zit ik te dromen, mischien ben ik naief en te idealistisch, maar ik hoop .. dat ooit iedereen het realiseert.

Het is echter ook pas mogelijk wanneer overleven sowieso geen dagelijks doel is. Dit is het nog zeker wel voor veel mensen in de wereld, en wij zitten hier -- verwend met de luxe op dit vlak te kunnen ontwikkelen omdat wij ons niet meer bezig hoeven te houden met overleven. Mischien dat deze luxe modaal zal worden. Ik hoop het voor ons bolletje, alleen al omdat het zo interessant zal worden.

Ik schat in dat we met de huidige technologien, maar een socialere instelling onze mede-aardbwoners ook tot een bepaald behoefte-voldoening-niveau kunnen brengen dat het voor hen ook geen bitter overleven meer is. Maar dat zij ook de tijd en daardoor mogelijkheid hebben om net als ons bezig kunnen geraken/zijn met ontwikkeling van de geest.

.. ok, ik dwaal wat af .. maar ik dwaal nog even verder af ..

Ik denk dat dit de tijd nog sneller en sneller laat gaan. Waarom gaat nu de tijd zo snel? Waarom veel sneller dan vroeger? Nou, ok .. secondes en minuten blijven evenlang duren, maar ik een tijdsspan ontwikkelen wij ons steeds sneller. Als mensheid is dit onontkenbaar aantoonbaar. We ontiwkkelen ons in progressieve snelheid. [neem bijvoorbeeld de onwikkeling tussen 500 nc tot 1000 nc en de wontikkeling tussen 1500 nc tot 2000 nc]. Het lijkt wel een kwadratische vergelijking.

De mate van ontwikkeling is afhankelijk van onze ontwikkeling. Hoe verder we zijn, hoe verder we kunnen kijken, hoe verder we kunnen gaan. Dit lijkt in ieder geval aantoonbaar in onze industrie, maar ik acht dit ook zeker aanwezig in onze persoonlijke ontwikkeling.

Zoals het fenomeen "wanneer iets al is bedacht is de kans veel groter dit zelf te kunnen bedenken", dat al steeds globaler wordt erkent. Lijkt het wel alsof er daadwerkelijk een (soort van) 'global unconscience' is. Dit maakt het wel erg logisch dat ontwikkeling progressief is. Ons global unconscience is onze basis van veel kennis en wijsheid. Mischien/waarschijnlijk hebben wij hier ook eens een oerinstinct in gecreeerd en uitgehaald. Maar nu zit het veel voller met nieuwe ideeen en nieuwe kennis. Mischien/waarschijnlijk is het juist de reden dat wij heel veel dingen kunnen begrijpen die nieuw voor ons zijn.

Wij kunnen zomaar vloeiend met nieuwe technologien omgaan. Mensen die nog wat jonger zijn dan wij nog vloeiender zelfs. Ouderen en senioren kunnen dit nauwelijks bevatten, maar zet een kind (uit de onze snelle samenleving) van 14 achter een PC en hij zal het zo hebben geleerd. Best appart toch? Ik voel me soms achterlopen op mensen die jonger zijn en ik ben nog slechts 24.

Als we dan een wereld hebben waarin niemand meer veel tijd en aandacht hoeft te besteden aan overleven en dus open kan staan voor (zelf-)onwikkeling zal ook dit global unconsciene nog sneller gaan groeien, en we kunnen ons nog sneller ontwikkelen. En dit gaat door ..

.. tot wat?

Hier houden mijn voorspellingen op. Ik weet niet wat er zal gebeuren op het punt dat ontwikkeling zich voor doet op het moment daar mogelijkheid voor is. Zoals in de Matrix "I know kung-fu" zal men zeggen "I know it all". Op het moment dat daar behoefte voor is zal men ontwikkeld kunnen zijn. En op dat moment wordt er mischien nog weer bijgedragen door de denkkracht van deze nieuwe visie .. waar gaat het heen? Perfectie?

Ik gok .. fragmentatie van het universum dat zich opnieuw zal beginnen in elke geeste. We zullen allen goden zijn van de nieuwe werelden. Zullen we 't bereiken? Ik niet, maar jullie; succes!

 

[spijtig]

extreem interessant onderwerp! Kben de laatste dagen heel wazig in m'n hoofd, heb iets te ver gezeten enzo dus denken verloopt nog wat moeizaam, maar toen ik de eerste posts begon te lezen kon ik me niet inhouden ook wat te typen,...is misschien wat een slecht samenhangende tekst, maar kom, het geeft toch een reflectie van m'n gedachten:


..ga even luidop denken, laat gewoon m'n vingers tippen:

ofwel is de geest heel simpel en ons verstand gewoon klein/dom,
omdat we gewoon niet kunnen uitvissen/snappen hoe onze geest echt werkt.
Zaken zoals hypnotiseren, telepathy, telekinese, buiten het lichaam treden,
dit zijn gevoelens, gebeurtenissen die niet constant voorvallen en
moeilijk te begrijpen zijn.
In het simpel valt het ms nog wel uit te leggen: telepathie is gewoon
voelen wat de andere denkt, maar hoe kunnen we in godsnaam forceren
om die gedachten echt te voelen?

..als ik nu eens het omgekeerde zeg: de geest is extreem ingewikkeld,
onze hersenen zitten zo gek in elkaar dat wij, de slimme mens hetnog niet kunnen
snappen, ieder jaar doen we meer onderzoek, worden we "wijzer", dit wil zeggen
dat hoe meer jaren er voorbij gaan, hoe dichter we bij het antwoord kunnen komen,
2000 jaar kon men enkel denken, nu zit men echt al in de hersenen te kijken,
dus als de geest ingewikkeld is, en de mens slim, dan vinden we de oplossing.

Mijn conclusie, ik denk dat de geest simpel is, dat ons verstand nog nergens staat,
en hoe hard we ook aan wetenschappelijk onderzoek doen, het "antwoord" zomaar niet
zullen vinden. Hoeveel jaren zijn we al bezig met het aanbidden/onderzoeken van
het transcendente. Er zijn zoveel godsdiensten met hun 'wetboeken', er zijn
wetenschappelijke denkwijzen met handleidingen, en we komen er nergens mee.
De geest is misschien een gevoel, en een gevoel kan je alleen voor jezelf
onderzoeken, want jij voelt alles anders dan ik. Een gevoel is eigenlijk maar één ding, dus kunnen we dat toch simpel noemen...?neen?

Ik heb al veel gelezen over het denken, het zijn, godsdiensten,
pas sinds een tijdje ben ik heel bewust de psychedelische kant van het leven
aan het onderzoeken, trippen is niet zomaar fun, het is "leren",
door trips ben ik zoveel meer wijzer geworden dan door de boeken die ik gelezen heb,
het heeft tijd nodig...

ik weet niet wat ik geloof of denk, ik zit nog in een grote twijfel periode,
ik denk de twee dingen,
als ik trip lijkt de wereld simpel; dan zeg ik luidop "ik zie nu duidelijk wat alle regeltjes zijn van die wereld, als ik me aan die regeltjes hou kan ik successvol zijn", lijkt simpel in theorie. Maar als ik nuchter ben voel ik me regelmatig rotslecht, heb moodswings, depressies en manische periodes, dan lijkt het alsof
alles rond mij het makkelijk heeft en automatisch en simpel verloopt.
En ikzelf, ik snap niks van m'n gevoelens, kan ze niet goed controleren,
zoek manieren om te kalmeren, gebruik drugs om m'n ziel te snappen...
ik lijk ingewikkeld, de wereld niet

misschien hebben anderen dat gevoel ook, is het niet makkelijker anderen content te maken in plaats van onself tevreden te houden?


just my two cents, ik moet m'n tekst niet eens herlezen om te merken dat het nogal
chaotisch is... kvind het een toffe discussie, ingewikkeld...

 

[Meduzz]

mijn mening?
okee

de menselijke geest is ingewikkeld, de hersenen van de mens hebben zich door de evolutie heen steeds verder ontwikkeld, veel gegroeid,...
de geest is in mijn mening een soort besturingsprogramma doorheen de evolutie ontstaan om het grotere brein beter te controleren.
we weten allemaal dat de geest beinvloedbaar is dmv moleculen :wink:
mijn mening is dat de geest iets virtueel is, het is er niet maar we nemen het waar, we kunnen niet geloven dat alles wat we voelen (liefde, haat, euforie, depressie,...) gegenereerd wordt door een klomp neuronen in ons hoofd, en volgens mij wordt dat gevoel gecreerd door het mechanisme dat ons brein bestuurt, wat wij als geest beschouwen. het aanvoelen van een geest is imho een gevolg van de complexiteit van het brein. de wil is een patroon die hielp te overleven toen we niet meer op onze instincten konden/hoefden vertrouwen eens we "samenleving" creeerden.

 

[Brugmansia]

Beide.

Eerst simpel, dan ingewikkeld, en dan weer simpel ... ...

 

[Jahvisions]

Zo als Aldous Huxley beschrijft in 'doors of perception', onze geest is gebasseerd op overleving van onze soort, om te kunnen overleven en voorplanten filtert onze geest 'onbelangrijke' dingen. Met psychidelica worden we 'Mind at Large' en verdwijnt het filter.