Verse Thaïse paddo's..

[Bird]

Hallo psychonauten,
een tijdje geleden (toen ze nog legaal waren) heb ik met wat vrienden 1 portie Thaïse verse paddestoelen gegeten. Het was.. onbeschrijfelijk. Ik heb veel ervaring met allerlei soorten paddestoelen en dit was de heftigste ervaring die ik ooit heb meegemaakt. Tegen het randje zeg maar. Met moeite konden we (ik dus niet alleen..) onszelf nog wijsmaken dat we bestonden. Op dat punt hebben we bijna een uur gezeten. Ik kan niet zeggen dat het een vervelende ervaring was.. We hebben anderhalf uur een (tot huilens toe) euforisch gevoel gehad zonder dat we daar direct een reden voor hadden. Er stond oude Disney-muziek op die de woonkamer in een sprookje veranderde. Heel mooi dus..
Toch was de ervaring teveel teveel, en het is inmiddels de laatste trip die ik deed.
Heeft iemand een soortgelijk commentaar op de werking van deze Thaïse duivels?

 

[mysticwarrior]

Het schijnt dat als ik hoor wat de wat meer ervaren trippers hier op dit forum te zeggen hebben, dan maakt het niet zoveel uit welke soort psilocybine bevattende paddenstoel je eet. Hoewel ik zelf, soms toch echt het idee heb dat er wel degelijk een verschil van effecten tussen de verschillende soorten op te merken is.

Toch was de ervaring teveel teveel, en het is inmiddels de laatste trip die ik deed.

Het klinkt een beetje als een tripje puur voor de lol, niet perse wat mis mee hoor. Maar ja, de meeste entheogenen zetten je gewoon graag op het puntje van je stoel. En als dit gebeurd tijdens zo'n tripje voor de lol, dan kan het echt vervelend zijn dat je net iets te hard gaat.

Waar let je het meest op tijdens het trippen? De wereld om je heen, of ga je juist rustig op de bank liggen met je ogen gesloten? Het is namelijk heel normaal dat je tot aan de piek langzaam je identiteit in meer of mindere mate verliest. Tijdens dit proces vind ik het altijd het fijnst om even muziek op te zetten, dat precies bij mijn emoties van die dag past, maar dat ik nog niet te vaak geluisterd heb. Dan lekker op de bank liggen met mijn ogen gesloten en dan de wereld aan de binnenkant van mijn ogen gaan observeren. Probeer niet na te denken, want dat gaat toch niet meer. Dat is waar je jezelf gewoon bij moet neerleggen als je te hard gaat.

Ik had zelf in het begin ook vaak tijdens de piek moeite met mijn trip. Alles dat na de piek gebeurde vond ik dan wel weer fijn, hoewel ik dan nog wel iets van slag af was over wat mij was overkomen. Maar tegenwoordig begin ik te begrijpen hoe het werkt, waardoor ik steeds beter resultaat boek. Zelf vond ik het ook elke keer weer erg om samen met anderen te trippen, ik had altijd het idee harder te trippen dan de mensen om mij heen. Achteraf gezien leerde ik later inzien dat ik gewoon mega gevoelig bleek te zijn voor psychedelica in het algemeen, waardoor ik niet meer in staat was om me bezig te houden met de wereld om mij heen. Het voelde gewoon heel storend, als er mensen om mij heen waren die ook aan het trippen waren en mijn aandacht regelmatig weg trokken bij mij zelf. Het weerhield mij er gewoon van om de al wat zwaardere trip over mij heen te kunnen laten gaan. Waardoor ik steeds weer tijdens de piek mij ging verzetten, met een nogal negatieve ervaring als gevolg. Maar ik ben er nu achter, dat ik met een lage dosis van al 2 a 3 of heel misschien 4 paddenstoelen al behoorlijke trips kan maken, die voor mijn gevoel vergelijkbaar zijn met de dosis van de meeste die een heel portie paddo's opeten. Ik wil je hier binnenkort dan ook graag weer is mee gaan experimenten en toevallig bood mijn vriendin mij vandaag weer eens aan om met haar op vakantie of anders kort erna(misschien in Frankrijk ) weer is een keer samen te trippen :lol: (Dat is alweer anderhalf jaar geleden.... )

Groetjes,
Mystic.

 

[mysticwarrior]

Hallo psychonauten,
een tijdje geleden (toen ze nog legaal waren) heb ik met wat vrienden 1 portie Thaïse verse paddestoelen gegeten.

Tegenwoordig zijn er nog wel truffels te krijgen. Die ik zelf eigenlijk heel aangenaam vond. Ik heb bergen, jungles en maya indianen maskers gezien en kreeg een steen aangereikt. Het was eerlijk waar een grootte wonderbaarlijke gebeurtenis Dit was overduidelijk een van mijn positiefste trips geweest, misschien dat je dat is kan uitproberen?

 

[Brugmansia]

Mijn kleine wezentjes, hoeden van het bos
deze keer niet gering, maar in getale van een gros

Bij deze beurt geen gegaap of rillerige kou
maar een spoedig effect zo rap met gevoelens van berouw

Met de herfst smaak nog vers in de mond, golven door m'n hoofd, elke helft een kant op
wanhopige inkeer breekt los, waar zit m'n hand, zijn dit wel paddestoelen?

M'n stem, ben ik dat? Ik hoor veel bekenden erin terug
Ik voel m'n lichaam niet? M'n naam, een noodlottige aanduiding

Waar ik kijk, geen herkenning om houvast te vinden, m'n kamer golft, reusachtig, veels te klein, de deur veels te ver weg, de kast als de grote van m'n duim

Ik doe dit nooit meer, ik raak 't kwijt, blijven ademen, weg, weg, weg. Radeloosheid wals maar over me heen.

Een zwarte ruime buis om me heen, flonkelend donkerblauw, donker paars en groen, twinkelend met emoties in z'n extase, de levensherrinering als tranen op het dek

Het duurt zo lang, met thans een eeuwigheid achter de rug en vooralsnog bij het begin. Angst en geluk, een geaccepteerde verbintenis.

Overgave, overgave, rust in zicht, kruipend, langzaam gekleed worden in de ontwaking van uitgeslapen frisheid en weekheid

M'n denken, m'n gedaante, nu vredig bijgezet in de oorsprong en synergie van de natuur

 

[Bird]

Het was inderdaad een redelijk impulsieve trip. We besloten die middag om het 's avonds te gaan doen, terwijl ik een trip normaal gesproken minstens 2 weken van tevoren plan. Verder was het mijn eerste binnentrip sinds jaren. Het zou kunnen dat, door alle weidse weelde van de open natuur, de trip daardoor wat beklemmender aanvoelde.
Toch blijft het een vreemde herinnering. Ik had al dermate geëxperimenteerd met paddestoelen (zo'n 30 trips) dat ik niet erg bang was voor een dergelijk effect. Achteraf kan ik zeggen dat het voelde alsof een onzichtbare kracht tussen mijn ziel en mijn zicht was gaan staan. Alsof mijn ziel zich letterlijk 10 cm had losgekoppeld van mijn lichaam, waardoor ik de controle over mijn denken en doen volledig kwijtraakte..
Volgende keer maar weer gewoon in een zonnige vallei aan de voet van een berg!

Mooie anekdote trouwens over deze 'boshoeden'!

 

[Caduceus Mercurius]

Verder was het mijn eerste binnentrip sinds jaren. Het zou kunnen dat, door alle weidse weelde van de open natuur, de trip daardoor wat beklemmender aanvoelde.

Je kunt het interpreteren als beklemmender, maar je zou ook kunnen zeggen dat deze omgeving meer aanzette tot een naar binnen richten van de aandacht, in plaats van naar al die mooie bomen, vlinders en wolkjes. Dat naar binnen richten is eigenlijk de beste manier om psychedelica te ervaren, maar als je trips in de open natuur gewend bent, kan het confronterende aspect hiervan overkomen als "teveel teveel". Onthoud dat de meeste natuurvolkeren er voor kiezen hun trips juist binnen te beleven, niet in de open lucht, en zelden overdag. Wat ik zelf meestal doe is de eerste vier a vijf uur binnen blijven, met de gordijnen dicht en de lichten uit (wel instrumentale muziek aan!), en pas daarna een park of bos in.

 

[Bird]

Denk dat je gelijk hebt.. Dat, en daarbij dat de kracht van het gif van deze paddestoelen echt enorm was. Ben er op deze manier in elk geval wél achter gekomen dat een buitentrip geschikter is voor mij. En de zomer is aangebroken! :twisted:

 

[Caduceus Mercurius]

Denk dat je gelijk hebt.. Dat, en daarbij dat de kracht van het gif van deze paddestoelen echt enorm was.

LOL, gebruik je nou expres het woord gif? Want psilocybine is net als de meeste andere psychedelica absoluut niet giftig, zeker niet zoals het in natuurlijke producten (in dit geval zwammen) voorkomt. Het lijkt niet primair als gif bedoeld te zijn, maar een bijproduct van de stofwisseling van deze zwammen, zoals ook DMT in de vele honderden planten waar het in voorkomt absoluut niet als gif bedoeld is, en cactussen hebben ook niet echt extra verdediging nodig.

 

[Bird]

Met gif bedoelde ik de definitie van haar werking; ik stop het op een plek waar het in feite niet hoort, mijn lichaam en geest raken 'overstuur' en vervolgens bevind ik mij in een prettige roes!
Maar ik moet toegeven dat ik niet wist dat dit feitelijk gezien geen gif is. Ik dacht namelijk altijd van wel.. weer wat geleerd! Thanx!

 

[mysticwarrior]

Zo zie je maar weer, dat ieder persoon heel duidelijk over bepaalde dingen een eigen interpretatie er op na houd.