Quoi de neuf ?

Bienvenue sur Psychonaut.fr !

En vous enregistrant, vous pourrez discuter de psychotropes, écrire vos meilleurs trip-reports et mieux connaitre la communauté

Je m'inscris!

Tripje truffel, verslag

Ed

Glandeuse pinéale
Inscrit
26 Août 2008
Messages
148
Alweer een trip met veel belevenissen…..

Twee weken geleden inmiddels, het was een van die laatste zalige zonnige zaterdagmiddagen. Ik heb toen maar eens een lekkere rustige plek langs de waterkant opgezocht. Voorzien van een mp3 spelertje, een bakje truffels en een zelfgedraaide joint ben ik lekker languit in het zonnetje, naakt, op m’n handdoek in het gras gaan liggen !

Genietend van de muziek, selectie van nummers van Juno Reactor, het zonnetje en de joint heb ik op m’n gemakkie het bakje truffels leeggepeuzeld. Ik vond de smaak ook deze keer niet onaangenaam en met wat water erbij had ik er geen enkele moeite mee.

Al na een kwartiertje voelde ik de eerste effecten. De muziek kreeg steeds meer diepte, de klank veranderde, ik hoorde geluiden en effecten die ik er anders niet in hoorde. Het geluid van de auto’s die over de brug een stuk verderop reden gaf me een geruststellend gevoel. Heel langzaam voelde ik me steeds verder in een heerlijke roes zakken. Ik kreeg het idee dat mijn gedachten heel systematisch werden, heel geordend, moest alleen hier en daar nog even iets rechtzetten. Dit waren, naar mijn beleving, echter wel hele waardevolle en diepere gedachten, waarbij ik vaak dacht : ‘ja, da’s ook weer logisch’. De gedachten werden als het ware ingelijst in een achtergrond van kleur. Soms pastelkleurig, soms wat meer neon achtige tinten, waar ook patronen in kwamen, die dan ook spontaan leken te gaan bewegen, pulseren, draaien, van me af gingen en dan weer naar me toe kwamen, en naar mijn idee ook verband hielden met de muziek. Alsof de film bij de muziek gemaakt was. Het leek of alles bij elkaar hoorde, paste en logisch verband had.

De roes was af en toe heel hevig, en dan ineens was ik weer terug op mijn handdoek. Dit was zeker niet onprettig, want dan realiseerde ik me dat ik ‘even weggeweest was’ maar ook dat ‘het terugkeren’ heel natuurlijk aanvoelde. Dit versterkte mijn comfortabele gevoel en maakte daarmee het ‘loslaten’ heel makkelijk. Ik kwam in een soort harmonische beweging terecht, waarbij ik steeds soepel weggleed en dan wat later weer even om me heen keek waar ik was, het was een waanzinnig lekker relaxed gevoel.

Ik denk dat ik zo ongeveer tweeëneenhalf uur heb liggen dromen, denken en genieten toen ik het idee kreeg dat het allemaal iets minder ging worden. De joint had ik nog niet helemaal opgerookt dus die maar weer eens aangestoken en mijn zakje ballonnen en de slagroom spuit uit de tas gehaald. Wow, dat was een heftige kleurrijke ervaring. Dit had niet zozeer met een filosofische trip te maken maar wel een magnifiek schouwspel, een caleidoscopisch tafereel, prachtige patronen die ik soms ook zelf kon sturen, althans dat gevoel had ik. (Dit zal door de doorgewinterde psychonaut wel beschouwd worden als iets zonder diepte, maar ik vond het echt fascinerend op dat moment !)

Om de een of andere reden werd ik echter ineens ‘terug op aarde’ getrokken door een zwaar geronk vlak boven me. Ik moest even mijn plaats weer vinden en realiseerde me dat ik nog steeds naakt op mijn handdoek in het zonnetje langs de waterkant lag en dat er een helikopter boven me cirkelde. Nu heb ik vrij veel met helikopters te maken gehad dus zijn ze voor mij niet meer zo bijzonder, maar deze maakte wel erg veel lawaai, dacht ik. En natuurlijk had ik gelijk de neiging om te denken dat hij in de lucht hing om mij te observeren (sja, je bent aan het trippen of niet). Het apparaat vloog wat heen en weer en leek toen een stuk verderop bij de brug te gaan hangen. Tegelijk kwam er een kleine snelle boot van de havendienst, naar mijn gevoel recht op me af gevaren. Oh, nee, ik hang, dacht ik even. Die gasten in die chopper hebben natuurlijk de havendienst gewaarschuwd ! Maar net zo hard als het bootje naar me toe kwam ging het rond en stuwde (naar mijn idee) een flinke hekgolf mijn kant op. Zo heftig dat ik m’n benen introk. Al die tijd had ik niet in de gaten dat er een groot binnenvaartschip aangevaren kwam van links, maar wat ging dat ding langzaam ?? En toen het schip precies recht voor me lag hoorde ik een paar grote klappen en lag het stil ?? (ging waarschijnlijk voor anker op spudpalen). Ik raakte nu toch echt de weg kwijt, heb ik iets afgeroepen dat er nu ineens een schip voor mijn neus moest gaan zinken ??

Ik kreeg even een zelfde angstige gevoel als wat ik had bij een onplezierige paddo trip een flinke tijd geleden. Ligt het aan mij ? Heb ik ergens iets losgemaakt ? Veroorzaak ik iets, onbewust, in mijn trip ?

En terwijl ik wat versuft lig te denken valt het me op dat er ontzettend langzaam een witte muur uit het water aan het verrijzen is onder de brug een stuk verderop. Het moet niet gekker worden ! Wat is er aan de hand ? Dus eerst maar eens aangekleed en wat, nog onzeker op de benen, gaan lopen. Mijn gedachten weer zien te coördineren naar dagelijkse zaken. Stukje bij beetje verdween mijn angstige gevoel weer, omdat alles er toch rustig en vredig uitzag, en maakte plaats voor nieuwsgierigheid. Er kwam nog een boot, en nog eentje en gingen ook voor anker, de chopper vloog weer over, de havendienst leek we te spelevaren ??

De knoop doorgehakt, even mijn vrouw gebeld om te vragen of zij iets gehoord had op de radio, en die kon mij vrij snel ‘uit de droom’ helpen : het was de jaarlijkse testsluiting van de waterkering….. pfffff, hehe…..

Omdat het nog steeds heerlijk weertje was heb ik mijn ‘after glow’ fietsend langs de waterkant doorgemaakt, met het gevoel wel weer iets heel speciaals beleefd te hebben.

Ik had nog mijn (niet zo voor het doel geschikte) pijpje en mijn (bijna lege) buisje Salvia meegenomen, just in case ik er zin in zou hebben. Afijn, dat houd ik dan maar voor de volgende keer….

Het was een mooie trip, en nu twee weken later, kijk ik er nog steeds met plezier op terug !
 

Twilight

Holofractale de l'hypervérité
Inscrit
7 Juin 2008
Messages
1 230
Leuk! :D

Bizar om ineens zoiets mee te maken lijkt me. Toen ik las wat je beschreef dat er gebeurde vroeg ik me ook gelijk af wat dat in vredesnaam allemaal voor moest stellen. :p

Lijkt me wel mooi om een keer buiten in de natuur te trippen, moet ik nog steeds doen.
Bedankt voor je report! :D
 

mysticwarrior

Holofractale de l'hypervérité
Inscrit
17 Août 2007
Messages
4 054
Klinkt als een geslaagde trip! :)

Dat je jezelf buiten even onveilig voelde, ach ja, dat is de normaalste zaak. Zeker in een situatie als die waar jij je in verkeerde. Ik denk dat je er achteraf ook wel om kan laggen, of niet? :)
 
Haut