Quoi de neuf ?

Bienvenue sur Psychonaut.fr !

En vous enregistrant, vous pourrez discuter de psychotropes, écrire vos meilleurs trip-reports et mieux connaitre la communauté

Je m'inscris!

Paddotijd, deel 3

Caduceus Mercurius

Holofractale de l'hypervérité
Inscrit
14 Juil 2007
Messages
9 628
"We hadden de zeven bovengenoemde punten in acht genomen en we togen met mijn zelf gemaakte paddoreep naar een stil plekje in het bos. De reep smaakte erg lekker en behalve een aangenaam geknisper was er niets van de toegevoegde paddo's te merken. Op basis van het gewicht en de soort had ik voor een geschatte dosis 'gemiddeld' gekozen. Na een half uurtje genieten van de avondzon begon de reep zijn invloed te laten gelden.

Er was een aangenaam licht gevoel in het hoofd, ik zag langzaam aan een keurig patroon van vierkantjes in het gras verschijnen en de pluimen van het riet leken te dansen. Het licht werd intenser en de kleuren sterker. Toen kwam de lachkick. Onbedaarlijk lachen, als een volslagen krankzinnige lag ik op mijn rug te schateren. Alles was ook zo mooi en leuk.

Het leuke van paddo's, in tegenstelling tot bijvoorbeeld alcohol, is dat je rationeel blijft (ik wel). Oké motorisch gezien sla je nog geen deuk in een pakje boter en visueel lijkt de werkelijkheid een geheel eigen leven te lijden. Maar hoewel deze kenmerken die lijken op dronkenschap de overhand hebben, blijf je heel bewust.

Mijn reep bleek krachtiger dan ik dacht. Als ik mijn ogen sloot kwam ik in een felgekleurde wereld van symmetrische caleidoscoopachtige figuren. Ik zag lotusbloemen, Zuid-Amerikaanse afgodsbeelden en emeraldgroene jungles met watervallen en vlinders. Liggend op mijn rug en met de ogen open leken de wolken te transformeren tot mythische figuren die een prachtig schouwspel gaven. De stralend witte wolken hadden een gouden rand en de achtergrond was glanzend paars tot diep blauw. Er was geen spoor van fysiek onbehagen en ik wist instinctief dat deze trip nog maar het begin was.

Bijna gewichtloos ging ik op in mijn wereld, ik bleef maar lachen om al dat moois. Ik had het gevoel al dagen daar te zo liggen maar toen ik naar mijn horloge keek bleken er pas 50 minuten na het eten van de reep verstreken te zijn. Paddo's hebben de eigenschap om ieder besef van tijd compleet weg te vagen en dat was wat mijn paddo's dan ook deden.

Na twee uur verbazen en verwonderen over de meest vreemde effecten die de reep teweegbracht, besloten we om terug te keren naar de auto en daar wat muziek te gaan luisteren. Zwaaiend op mijn benen die van rubber leken en nog steeds in een technicolor werkelijkheid pakte ik onze spullen in. Ik controleerde of we niets vergeten waren en we gingen op pad. Hoewel ik exact de weg terug wist, was de wandeling zelf nog niet zo eenvoudig. Mijn motoriek was verstoord en ik liep als een soort Jack Sparrow, de hoofdrolspeler uit de film 'Pirates of the Carribean' door het bos. Het vreemde effect was uiterst vermakelijk. Omdat ieder tijdsbesef weg was leek het alsof ik al uren aan het lopen was, maar mijn horloge zei dat ik nog maar een paar minuten onderweg was. Die vaststelling gaf weer aanleiding tot een onbedaarlijke lachbui.

Let op: De aard van de trip is afhankelijk van de persoon en de stemming waarin die persoon verkeert. Jouw ervaringen kunnen dus heel anders zijn dan wat je hier leest of hoort van anderen.

Eenmaal terug in de auto deed ik de muziek aan die zo intens klonk dat het leek alsof ik een high-tech dolby surround system had in plaats van het blikken doosje dat er werkelijk was. Of het door de muziek kwam weet ik niet, maar toen ik mijn ogen sloot bleek ik in staat terug te kunnen reizen naar mijn herinneringen. Als in een film bleek ik in staat om herinneringen naar keuze op te roepen, om vervolgens als een toeschouwer er naar te kijken. Ik zag mijzelf en anderen in situaties die ik ooit eens beleefd had.

462388-5-magic-mushroom.jpg


Het waren een soort interactieve herinneringen in groot detail, alles klopte en ik besloot bepaalde kleine details te onthouden om later te controleren aan de hand van foto's of er overeenkomsten waren. Als een tijdreiziger skipte ik door mijn herinneringen en bleef daar observeren waar ik meer wilde zien of horen. Het was een feest van herkenning en soms werden mij ook dingen duidelijk waarom iets op een bepaalde manier was verlopen, dat was best wel confronterend maar maakte ook veel duidelijk.

Het vreemde van deze 'tijdreizen' was dat ik mijzelf en de situatie zag alsof ik daar boven zweefde. Hoe kon ik vanuit die hoek herinneringen aan iets hebben? Was het mijn fantasie die zorgde voor de beelden? Het leek allemaal zo ontzettend echt. Ik maakte hoe dan ook dankbaar gebruik van de mogelijkheid om lang vergeten herinneringen opnieuw te bekijken en er van te leren. Het was ontroerend en en soms zelfs emotioneel, twee gevoelens die mij doorgaans vreemd zijn.

Toen er ongeveer zes uur na inname waren verstreken, hoorde ik een stem in mijn hoofd zeggen dat het genoeg was en dat ik klaar was. Nu weet ik dat er mensen zijn die zeggen stemmen te horen en ook in boeken en films komt het fenomeen nog wel eens aan bod. Maar zelf had ik nog nooit zo een ervaring gehad en het was voor mij de allereerste keer, ik vond het heel bizar. Ik opende de ogen en het struikgewas voor me wuifde nog wat na en toen stond de wereld opeens weer gewoon stil. Ik had mijn motoriek weer terug en ook visueel klopte alles weer al hadden lichtpunten nog steeds een mooie krans.

Ik voelde me fit, uitgerust, helder en had het gevoel iets over mijzelf geleerd te hebben. Ik probeerde mijn reactievermogen uit liet mijn partner wat voorwerpen naar me toe gooien; oog-handcoördinatie en reactiesnelheid waren weer als vanouds. Ik kon weer met gesloten ogen op één been blijven staan en ik had honger.

Lees het gehele blog op grenswetenschap.nl
 

Pazusu

Elfe Mécanique
Inscrit
4 Août 2006
Messages
378
Wat een mooie trip.

Zie je toch dat een paddo bij iedereen iets anders doet.

Mijn trips verlopen heel vaak ongeveer hetzelfde. Maar dat is dan volslagen anders dan jouw beschrijving. Een lachkick heb ik nog nooit gehad. Ik ben ook wat serieus van aard, en wie weet wordt dat tijdens het trippen alleen maar versterkt.

Ik zie ook altijd dingen waar ik wel eens van gehoord heb of over gelezen heb, maar dan als werkelijkheid. Dat ik god was en alles 1, dat is een leuke theorie, maar werkelijk ongelooflijk als je dat in werkelijkheid ervaart. Of naar een hoger trillingsniveau gaan...werkelijk zo mooi, warm en liefdevol. Ik hoor ook altijd geluiden en ritmes. Kleuren zie ik aan het begin en dan nog 1 keer tijdens het trippen. Maar de hoofdmoot is filosofie en emotionele verwerking.
 

Caduceus Mercurius

Holofractale de l'hypervérité
Inscrit
14 Juil 2007
Messages
9 628
Hey Pazusu, leuk je weer op het forum te zien. :D

Maar dat is dan volslagen anders dan jouw beschrijving.
Het was niet mijn tripreport hoor, ik kwam deze tegen op het blog van iemand anders.
 
Haut