Een K-hole was voor mij toch wel een bijzonder ontzagwekkende ervaring.
Een dosis waarbij je niet het bewustzijn verliest en je zintuigelijk waarneming niet opgeheven is, geeft je geen enkel inzicht in wat Ketamine werkelijk is.
Sleutel puntjes of hogere dosissen onder een K-hole zijn best speciaal en had eens het gevoel een meter boven m'n lichaam te zweven, terwijl m'n lichaam uit plastic bestond.
Veel mensen durven daarna niet meer verder te gaan, mijn mening is, is dat je beter je eerste keer een K-hole kunt ervaren dat je inzicht over dood voorgoed eventueel veranderd.
Je moet het zien als een reis naar de kosmos.
Voor een K-hole nam ik 250 miligram via de neusroute.
Je moet zeker kunnen liggen op een bed met een kussen onder je hoofd, je hebt het idee dat alles heel langzaam afsterft. Deze wereld verdwijnd langzaam en dan wordt jijzelf steeds kleiner en kleiner samen met je ego, tot de grote van een suikerklontje, of een A4 blaadje, of zo plaat als een dubbeltje, er blijft iets heel kleins van je over, dat stadium houd even aan totdat je echt het gevoel hebt dat zelfs wat er nog van je over is eindigd, nu is het voorbij voor je, even doodsangst, alsof je verdrinkt, een fatale dosis hebt genomen, of van een grote hoogte valt.
Een wit licht in een tunnel verschijnt waar je doorheen gezogen wordt, dan wordt je alsware 'begroet', waarmee dat gebeurd moet je voor jezelf bepalen... je communiceerd, maar niet met woorden. Je kunt niet praten of bewegen, je kunt overal zijn, je zit alsware in je eigen centrum van je bewustzijn, je lichaam voelt als plastic en jij zit in die zak. Je kunt het idee hebben dat je eeuwige rust hebt gevonden, in een graf ligt als een mummy, maar je interne geheugen bestaat nog.
Ik had het gevoel alsof ik in m'n graf lag met zoveel rust dat ik niet terug wou, ik 'voelde' wel aan de platen van de kist waar ik in lag. Ik was een plastic zak aan de kant v/d straat, en het feit dat ik dat was, accepteerde ik, maar dat deze zak (die ik zelf was) nooit het menselijk leven zou zien vond ik heel 'vreemd'. Ik was ter groote van een A4tje en voelde aan m'n 'lichaam' en was dus ook werkelijk zo plat. Het eindigde met dat ik een een pyramide lag, en een Egyptische god mij een geschenk kwam overhandigen. Op dat moment keerde ik terug, en zei het A4tje en de plasticzak, 'kom mee, wij laten jou onze wereld zien'. Alsof ik aan m'n arm werd getrokken, maar de zwaartekracht v/d aarde terug kwam. Toen ik langzaam terugkeerde, waren mijn voeten het eerste waar ik gevoel in had, ik 'dacht' met m'n voeten i.p.v m'n hersenen. Toen m'n gehele lichaam terugwas, werden m'n zintuigen, oren, ogen, weer 'aangeschakeld', ik bestond, maar er zat geen informatie in me, alsof ik een baby was met lege hersenen met het lichaam van een 22 jarige. Vlak daarna was ik weer helemaal nuchter en dacht ik 'Wow, ik ben ergens geweest waar ik van wist dat het bestond'.
Het is een sterke psychedelische droom terwijl je wakker bent, ver voorbij het stadium van normale dromen. Achteraf is het moelijk te herrineren soms. Maar je krijgt fantastische vlagen van geluk en begrip over je heen. De werkingsduur is kort, iets meer dan een uurtje. Daarna ben je 100% nuchter en geen kater, wel buitengewoon onder de indruk.
Bij mij kwam pas weken later boven waar ik was geweest, en heb in de 2de dimensie gezeten tot de 5de, waarbij ik het idee had in het omniversum te bestaan, maar ben ook zo plat geweest als een A4tje.
Het snuiven van bijv. een puntje op een feest is goed te doen, alsof je aangeschoten bent, hoog je de dosis op, dan krijgt het dissociatieve effect steeds meer de overhand, het psychedelische doet zich pas voor in een K-hole. Incl. de verdoving en dissociatieve effecten. 30 mg Ket geeft je al een goed voelbaar effect. Boven de 50 mg wordt je al heel robotachtig.
Het kan je echt helpen met meer begrip en vertrouwen in het leven te staan. Met bijvoorbeeld het overlijden van een naaste of gedachtes over de dood.